Projekt AlarmPsychologia jest projektem przygotowanym przez młodych ludzi – tworzonym przez uczniów dla uczniów, ponieważ chcemy opowiedzieć innym o tym, co widzimy i czego doświadczamy. Zależy nam na tym, żeby zmienić myślenie o problemach psychicznych i zachęcić młodych ludzi do odważnego szukania pomocy.
Podejmujemy tematykę problemów psychicznych, żeby zapobiegać konsekwencjom ich zaniedbania. Chcemy zmienić patrzenie na problemy psychiczne jako coś co jest widziane jako nienormalne, dziwne czy coś, co rzekomo samo przejdzie.

 

 

Wiele się mówi o zdrowiu w ostatnich latach, coraz więcej się o nim słyszy – popularyzujemy wiedzę na temat psychoprofilaktyki, ulepszamy metody leczenia, dowiadujemy się o nim coraz więcej. Ale wciąż wstydzimy się mówić o problemach psychicznych. To nigdy nie ja potrzebuję pomocy to zawsze rzekoma koleżanka chciałaby wiedzieć, gdzie można taką pomoc dostać – więc tej pomocy nie szukamy.
Oszukujemy innych z lęku przed oceną i wytykaniem palcami, więc wizyta u psychoterapeuty staje się akcją o kryptonimie – spotkaniem z dawno niewidzianym kolegą, fizjoterapeutą, ciocią czy znajomą. Niestety najczęściej jednak w ogóle się nie wydarza.
Ponieważ wstydzimy się pójść do psychologa czy psychiatry, bagatelizujemy problem mówiąc, że – przecież to nic poważnego, od tego się nie umiera, ot, smutno mi i tyle. Chcemy pokazać, że to podstawowy błąd, który ma nieodwracalne konsekwencje. Jest to błędne myślenie, prowadzące do zwiększającej się każdego roku liczby prób samobójczych kończących się często śmiercią. Zależy nam na zrozumieniu, że próby samobójcze to nie tylko aktualna moda czy potrzeba zwrócenia na siebie uwagi, ale efekt braku wsparcia i pomocy, kiedy ta jest naprawdę potrzebna.

 

 

Bagatelizowanie długotrwałych objawów problemów psychicznych prowadzi też do wielu innych konsekwencji, które, choć pozornie z psyche niezwiązane, tak naprawdę z nich właśnie wynikają.
Chcemy więc w naszym projekcie niejako odczarować myślenie o psychice i jej problemach, tak, by ludzie zrozumieli, jak bardzo ważne jest, żeby się nimi zajmować od razu. Kiedy kogoś boli noga, idzie do ortopedy, kiedy boli dusza warto pójść do psychologa. Oba rodzaje bólu są równie ważne.

Zaczynamy od dzieci i młodzieży, ponieważ sami widzimy te problemy wokół siebie i wierzymy, że docierając do nich jako ich rówieśnicy będziemy mogli ich przekonać do tego, że warto szukać pomocy.